Geschreven door Ashra Sugito en Harry Molkenboer, Teelen Kennismanagement

Onder meer Radio 1 en Spits besteedden op 8 april 2014 aandacht aan de ontevredenheid over de meerkeuzevraag onder studenten van hogescholen en universiteiten. “Studenten zijn een beetje klaar met de meerkeuzetentamens, ze vinden het een soort geheugentest en een on-academische manier van toetsing” zei de voorzitter van de LSVb (Landelijke Studentenvakbond), Jorien Janssen.

Vraag aan een willekeurige persoon op straat hoe een meerkeuzetoets eruit ziet en hij herkent zich grotendeels in het bovenstaande beeld. Wederom wordt een vinger op de gevoelige plek gelegd binnen het hoger onderwijs, namelijk de kwaliteit van de toetsing. Maar niet alleen binnen het hoger onderwijs is toetsing een probleem. Het speelt in het hele onderwijs.

De meerkeuzevraag kan meer dan alleen feitjes meten

Het is een misvatting te denken dat met een meerkeuzevraag alleen maar feitjes kunnen worden gemeten. Meerkeuzevragen lenen zich bijvoorbeeld ook heel goed voor het toetsen van inzicht. Maar ook vragen gericht op toepassing en analyses kunnen best met meerkeuzevragen worden gesteld, mits de vraag op een goede manier is opgebouwd. Als je niet weet hoe dat moet, dan ga je feitjes meten. De brede kritiek is dan ook begrijpelijk.

Gelukkig staat de kwaliteit van toetsing in het hele onderwijs hoog op de agenda. Docenten hebben in hun opleiding nooit geleerd om goede toetsen te maken, maar zijn nu bezig met een inhaalslag.

De meerkeuzevraag is efficiënt af te nemen en objectief te beoordelen

Waarom houden docenten dan toch zo graag vast aan meerkeuzetoetsen? Meerkeuzetoetsen hebben grote voordelen bij grote aantallen studenten. Een meerkeuzevraag heeft maar één goed antwoord, waardoor studenten op een efficiënte en objectieve manier worden beoordeeld. Bovendien kunnen meerkeuzetoetsen automatisch worden nagekeken. Om die reden wordt er ook steeds vaker digitaal getoetst.

De meerkeuzevraag is slechts één van de mogelijkheden van digitaal toetsen

De mogelijkheden van digitaal toetsen gaan echter veel verder dan alleen meerkeuzevragen. Laat studenten bijvoorbeeld de volgorde van een procedure bepalen, een breuk op een röntgenfoto aanwijzen of audio- en videofragmenten beoordelen. Met digitaal toetsen kun je veel authentieker, uitdagender en bovendien leuker toetsen dan op papier.

Helaas ontbreekt het bij veel docenten nog aan de kennis en de kunde om hier goed gebruik van te maken. Dat is zonde, maar wederom begrijpelijk. Digitaal toetsen is relatief nieuw en onbekend.

Op naar de tevreden student

Als docenten zien wat goede toetsing inhoudt, zijn ze intrinsiek gemotiveerd om betere vragen en toetsen te ontwikkelen. Sommigen zeggen zich te schamen voor wat ze hun studenten hebben aangeboden. Ze waren onbewust onbekwaam.

Kun je dat iemand kwalijk nemen? Ja, het systeem dat toetsing heeft laten liggen als een wezenlijk onderdeel van het onderwijs. Vanaf het moment van inzicht, werken docenten aan betere gesloten vragen én aan betere andere toetsvormen.

Dus heb nog even geduld. Het onderwijs is hard aan het werk. Die tevreden studenten zullen zeker volgen.